Ένας φτωχός ρώτησε τον σοφό:»Γιατί είμαι τόσο φτωχός;»
Ο σοφός του απάντησε:»Γιατί δεν έχεις μάθει να δίνεις.»
Ο φτωχός είπε:»Αφού δεν έχω τίποτα να δώσω.
Ο σοφός απάντησε:»Και όμως έχεις κάτι να δώσεις:
-το πρόσωπο, μπορείς να δώσεις στους άλλους ένα χαμόγελο.
-το στόμα, μπορείς να επαινέσεις ή να παρηγορήσεις τους άλλους.
-την καρδιά, μπορείς να «ανοίξεις» την καρδιά σου στους άλλους.
-τα μάτια, μπορείς να κοιτάξεις με τα μάτια της καλοσύνης.
-το σώμα, μπορείς να το χρησιμοποιήσεις για να βοηθήσεις τους άλλους.
Επομένως, στην πραγματικότητα δεν είσαι φτωχός, η «φτώχεια» του πνεύματος είναι η πραγματική φτώχεια.
