Πεθαίνει ένας τυπάκος και παει καρφί κόλαση.
Εκεί που καθοτανε του λεει ο σατανάς:
– Ρε συ πολύ σκυ8ρωπος φαίνεσαι.
Aπαντά ο τυπάκος εμβρόντητος:
– Ε όσο να ναι κόλαση – τι με περιμανει… αναθεωρώ τα λάθη που με έφεραν εδώ…
– Ίσως να μην είναι τόσο άσχημα όσο νομίζεις… Να σου πω, καπνίζεις;
– Ε, κανά πακετάκι τη μέρα το κάπνιζα…
– Τις Δευτέρες έχουμε ημέρα καπνίσματος με τα καλύτερα τσιγάρα από όλο τον κόσμο -για καρκίνο μη φοβάσαι, ήδη νεκρός είσαι.
Ο τύπος ανασκουμπώνεται λίγο ανακουφισμένα…
– Πίνεις;
– Ε, όλο και κανά ουισκάκι χτύπαγα κάτω…
– Τις Τρίτες είναι μέρα ποτού, με τα καλύτερα και ποιο ακριβά ποτά του κόσμου. Για συκώτια μη φοβάσαι, νεκρός είσαι..
Ο τύπος παίρνει λίγο τα πάνω του πλέον!!
– Τζογάρεις;
– Για να είμαι ειλικρινής μετανιώνω που άφησα την οικογένειά μου στο δρόμο, εξαιτίας του πάθους μου για το καζίνο, αλλά ναι, τζογάριζα.
– Τετάρτες στρώνουμε χαρτάκι και όσοι 8ελουν μπαρμπουτάκι – και να χρεοκοπήσεις στα @@ σου…
Ο τύπος τώρα μέσα του λεει: «Ρε, δεν είναι κι άσχημα, καλά που ηρθα εδώ… Σκέψου να ήμουνα στον παράδεισο και να μην με άφηναν να κάνω τίποτε από αυτά…»
– Κανά τσιγαριλίκι έκανες, πες αλη8εια;
– Ναι, έπινα κανά ζωνιανιό που και που…
– Πέμπτες ημέρα ναρκωτικών, οι καλύτερες κόκες από Κολομβία, τα πάντα… Και να εθιστεις τι σε νοιάζει; Νεκρός είσαι.
Ο τύπος πλέον είναι με χαμόγελο πλατύ και στα όρια της ευτυχίας…
– Να σου πω, μεταξύ μας, τον έπαιρνες που και που από πίσω;
– Α, σατανά μου όλες τις αμαρτίες έχω κάνει, αλλά αυτό ΠΟΤΕ.
– Χμμμ… τότε οι Παρασκευές θα ναι ζόρικες…
