Γιατί τα έχουν βάλει όλοι με το κάπνισμα; Που θα πάει αυτή η κατάσταση; Είναι οι ανησυχίες μερικών φανατικών καπνιστών.
Αν γνωρίζαμε από την αρχή τις δραματικές συνέπειες του καπνίσματος, το πιο πιθανόν είναι ότι δε θα είχε αναπτυχθεί ποτέ αυτή η βιομηχανία. Θα ήταν εκτός νόμου και το ίδιο το κάπνισμα, ως πρακτική θα ήταν κάτι εντελώς περιθωριακό. Σταδιακά όμως αυτή η εθιστική συνήθεια αγκαλιάστηκε από 100άδες εκατομμύρια ανθρώπους σε όλον τον κόσμο. Οι καπνοβιομηχανίες αναπτύχθηκαν και γιγαντώθηκαν και τον κάπνισμα έγινε απολύτως κοινωνικά αποδεκτό. Ακόμα και mainstream και πολλές φορές συνδέθηκε κοινωνικά με τη δόξα, τον πλούτο, το καλό κοινωνικό status.
Πλέον το κάπνισμα έχει ριζωθεί βαθιά μέσα στην κοινωνία και απαιτείται δυσανάλογα μεγάλη προσπάθεια για να περιοριστεί κατακόρυφα αυτό το φαινόμενο. Όπως συμβαίνει σε κάθε πρόβλημα όταν δεν το αντιμετωπίζεις εν τη γενέσει του. Η Ελλάδα βρίσκεται κάπου στη μέση.
Το κάπνισμα προκαλεί τεράστιο οικονομικό κόστος
Οι κυβερνήσεις των κρατών, σαν θεσμοί, δεν είναι απαραίτητα φιλεύσπλαχνες να νοιάζονται για την υγεία μας. Σιγά σιγά ανακαλύπτουν την τεράστια οικονομική ζημιά που προκαλείται από το ενεργητικό και παθητικό κάπνισμα. Εκατομμύρια Θάνατοι και αρρώστιες, που συνδέονται με το τσιγάρο επιβαρύνουν δραματικά τα εθνικά συστήματα υγείας. Τα έσοδα που λαμβάνουν τα κράτη μέσω της φορολογίας από τη βιομηχανία καπνού είναι λιγότερα από την οικονομική ζημία που προκαλείται εμμέσως.
Κάθε φορά που το ελληνικό κράτος αυξάνει τη φορολογία στα τσιγάρα, είναι πολύ που ενοχλούνται. Λένε ότι είναι αναποτελεσματικό μέτρο, που οδηγεί τον κόσμο στα λαθραία τσιγάρα με αποτέλεσμα να αυξάνονται τα διαφυγόντα κέρδη του κράτους.
Δε γνωρίζουμε κατά πόσο και αν ισχύει αυτό, πάντως η λογική που υπάρχει πίσω από μια τέτοια πράξη, είναι η ίδια η πάταξη του καπνίσματος. Οι κυβερνήσεις επίσης βλέπουν επίσης την αύξηση του ειδικού φόρου κατανάλωσης στα τσιγάρα ως μία εύκολη λύση, με τις λιγότερες κοινωνικές αντιδράσεις. Από τη στιγμή που όλοι συμφωνούν ότι το κάπνισμα ειναι κάτι καταστροφικό γιατί να μην το φορολογήσουμε;
Πόσο θα φτάσει η τιμή στα τσιγάρα;
Στην Αυστραλία από τα μέσα του 2020 η μέση τιμή ενός πακέτου τσιγάρων θα είναι στα 40$. Πολύ υψηλή για να αποτρέψει παιδιά και νέους από το να ξεκινήσουν, αλλά και να “πείσει” τους ενήλικες να το σταματήσουν.
Στην Ευρώπη τα πράγματα ακόμα είναι πιο χαλαρά με τη Νορβηγία να κρατάει τα σκήπτρα, έχοντας τις υψηλότερες τιμές για τα τσιγάρα. Η μέση τιμή ενός πακέτου στη Νορβηγία είναι 11,23 ευρώ! Αν σκεφτεί όμως κανείς ότι η Νορβηγία βρίσκεται στις 5 πρώτες χώρες του κόσμου με το υψηλότερο κατά κεφαλήν εισόδημα, δεν πρόκειται για κάποια υψηλή τιμή.Ακολουθούν χώρες όπως η Ισλανδία, Ιρλανδία και Μεγάλη Βρετανία. Η Ελλάδα βρίσκεται κάπου στη μέση.
Η αντικαπνιστική πολιτική της Ε.Ε. αναμένεται να ενταθεί τα επόμενα χρόνια, σε κάθε επίπεδο. Δεν είναι δύσκολο να φανταστούμε τις τιμές των πακέτων να φτάνουν ακόμα και τα 30 ευρώ, μέσα στα επόμενα 10 με 20 χρόνια.
Τα πολλαπλά οφέλη μιας κοινωνίας χωρίς τσιγάρο
- Αύξηση των επιπέδων υγείας του πληθυσμού. Λιγότεροι πρόωροι θάνατοι, λιγότερες αρρώστιες και λιγότεροι καρκίνοι. Έχετε σκεφτεί πόσα χρήματα πληρώνουμε ως φορολογούμενοι για να συντηρούμε ένα σύστημα υγείας που έχει να αντιμετωπίσει τις συσσωρευμένες συνέπειες του ενεργητικού και παθητικού καπνίσματος ; Όλα αυτά τα κεφάλαια θα μπορούσαν να εξοικονομούνταν σε ετήσια βάση ή να αξιοποιούνταν για άλλα θέματα.
- Αύξηση της παραγωγικότητας του πληθυσμού. Το κάπνισμα τσιγάρου και όλες οι εθιστικές ουσίες μειώνουν την παραγωγικότητα των ατόμων. Μείωση παραγωγικότητας στην εργασίας αλλά και σε κάθε τομέα. Οι κοινωνίες φτιάχνονται από τους ανθρώπους. Μια κοινωνία απαλλαγμένη από το τσιγάρο που αποτελείται από παραγωγικά και ενεργητικά άτομα, έχει καλύτερες προοπτικές για ευημερία και ανάπτυξη.
Χωρίς τσιγάρο σημαίνει χωρίς ναρκωτικά
Ναι, ένας έμμεσος τρόπος που δρα προληπτικά για τη μείωση των χρηστών σκληρών ναρκωτικών είναι μια κοινωνία χωρίς τσιγάρο. Όλοι με το τσιγάρο ξεκινάνε, κανείς δε ξεκινάει κατευθείαν με ηρωίνη. Προφανώς δε λέμε ότι όσοι καπνίζουν τσιγάρο, τα επόμενα χρόνια θα γίνουν όλοι ηρωινομανείς. Έστω όμως ένας πολύ μικρό ποσοστό από αυτούς θα γίνει. Το τσιγάρο λειτουργεί σαν προθάλαμος για άλλες, πιο σκληρές ουσίες και ενώ είναι από μόνο του καταστροφικό έχει την τάση να οδηγεί τα άτομα σε πιο σκληρά ναρκωτικά. Έτσι έναν ποσοστό καπνιστών, θα γίνουν χρήστες κάνναβης, ένα ποσοστό χρηστών κάνναβης και γίνουν χρήστες κοκαΐνης και ένα ποσοστό χρηστών κοκαΐνης θα γίνουν χρήστες ηρωίνης. Ακόμα και να είχαμε βρει τον ιδανικό τρόπο να σώζουμε τους περισσότερους ηρωινομανείς, το πρόβλημα δε θα λυνόταν. Αφού κάθε φόρα που κάποιος θα σωζόταν, άλλοι 2 θα μεταπηδούσαν από τη δεξαμενή των κοκαϊνομανών στη δεξαμενή των ηρωινομανών. Η κάθε δεξαμενή τροφοδοτείται από την προηγούμενη και η τεράστια δεξαμενή των καπνιστών τροφοδοτεί όλες τις επόμενες
Είναι πραγματικό υποκριτικό και γελοίο να λέμε ότι θέλουμε να αντιμετωπίσουμε το πρόβλημα των ναρκωτικών και να μην ξεκινάμε με τη ρίζα του προβλήματος που είναι το δήθεν ακίνδυνο τσιγάρο.Το κοινωνικά αποδεκτό τσιγάρο.
Τα πρώτα πλήγματα ενάντια στη Βιομηχανία καπνού.
Καθώς τις προηγούμενες δεκαετίες άρχισαν να γίνονται γνωστές οι αρνητικές επιπτώσεις του καπνίσματος, λήφθηκαν τα πρώτα μέτρα ενάντια στη βιομηχανία καπνού. Αυτά ήταν η απαγόρευση διαφήμισης των καπνοβιομηχανιών και των προϊόντων τους και η υποχρεωτική προειδοποίηση πάνω στα πακέτα. Στην Ελλάδα θυμόμαστε την επιγραφή με ψιλά γράμματα που έλεγε “Το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία. Παράλληλα άρχισαν και αντικαπνιστικές εκστρατείες σε όλον τον κόσμο, είτε από κυβερνητικούς, είτε από ιδιωτικούς φορείς.
Πριν 15 περίπου χρόνια μπήκε το λεγόμενο “κηδειόχαρτο”, τα ψιλά γράμματα έγιναν μεγάλα με πιο σκληρά μηνύματα, ενώ από το 2016 στην Ευρωπαϊκή ένωση, όλα τα πακέτα τσιγάρων κυκλοφορούν με σοκαριστικές εικόνες από τις δυνητικές συνέπειες του καπνίσματος στον άνθρωπο.
Παράλληλα εφαρμόζεται στο περισσότερα κράτη του δυτικού κόσμου, η αντικαπνιστική νομοθεσία που έχει ως κύριο στόχο να προστατεύσει τους πολίτες από το παθητικό κάπνισμα. Ακόμα πρέπει να διανύσουμε πολύ δρόμο για να έχουμε στο μέλλον κοινωνίες απαλλαγμένες από το τσιγάρο.