Οι Πατρινοί επιχειρηματίες που απέκτησαν την κατοικία του Αχαιού πρωθυπουργού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου
Άνοιξε ο δρόμος για να αποκτήσει εκ νέου ζωή το ιστορικό ακίνητο της Ρήγα Φεραίου και της Μιχαλακοπούλου, εκεί όπου στεγαζόταν μέχρι πριν από λίγα χρόνια η Αχαϊκή Συνεταιριστική Τράπεζα.
Μιλάμε για την οικία του Πατρινού πρωθυπουργού Ανδρέα Μιχαλακόπουλου. Το ακίνητο το πήραν οι αδελφοί Ανδρικόπουλοι (της γνωστής Πατρινής αλυσίδας σούπερ μάρκετ) που ήταν και οι μοναδικοί ενδιαφερόμενοι πλειοδότες στην ηλεκτρονική δημοπρασία που διενεργήθηκε.
Οι αδελφοί Ανδρικόπουλοι, ο Χάρης και ο Ανδρέας, γιοι του συνιδιοκτήτη των ομώνυμων σούπερ-μάρκετ, Κώστα Ανδρικόπουλου, φέρεται να διάθεσαν πάνω από ένα εκατομμύριο ευρώ γι’ αυτή τους την επένδυση.
Είναι ένα ακίνητο δίπλα από το Επιμελητήριο, έχει κριθεί διατηρητέο, διαθέτει ισόγειο, ημιώροφο, δύο ορόφους και δώμα και έχει επιφάνεια 825 τετραγωνικών μέτρων.
Πρόκειται για ένα κτίριο που τα τελευταία χρόνια δεν είχε ζωή, από την στιγμή που έκλεισε η Αχαϊκή Τράπεζα, όμως διατηρείται σε αρκετά καλή κατάσταση και έχει σημαντική αξία από πολλές πλευρές.
Οι νέοι αγοραστές του προχώρησαν έτσι σε μία σημαντική επένδυση, παίρνοντας ένα κτίριο ιστορικό για την πόλη, χωρίς όμως να έχει γίνει ακόμα γνωστό πως και με ποιον τρόπο σκοπεύουν να το αξιοποιήσουν.
Το σίγουρο είναι ότι πρόκειται να του δώσουν ζωή και αυτό είναι το σημαντικό, ενώ επιπλέον έμεινε και σε Πατρινά χέρια.
Λίγα λόγια για τον Ανδρέα Μιχαλακόπουλο
Ο πρώτος ιδιοκτήτης του ακινήτου ο Ανδρέας Μιχαλακόπουλος πήρε μία από τις πιο επιφανείς και σημαντικές προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής του μεσοπολέμου.
Στενός συνεργάτης του Ελευθέριου Βενιζέλου ήταν ο βασικός υπουργός Εξωτερικών των κυβερνήσεων του, ενώ συμμετείχε στις διαπραγματεύσεις για την Συνθήκη της Λωζάνης και συνυπέγραψε το Σύμφωνο Ειρήνης και Φιλίας Ελλάδος Τουρκίας στην Άγκυρα το 1930.
Κυνηγήθηκε, εξορίστηκε και φυλακίστηκε από το καθεστώς του Ιωάννη Μεταξά και πέθανε στις 7 Μαρτίου του 1938. Ήταν εξαιρετικός ρήτορας, δημοκρατικός και φιλελεύθερος στις απόψεις του και στις ιδέες του, ενώ ήταν γνωστός για την λατρεία που είχε για τα βιβλία, έχοντας μία από τις μεγαλύτερες βιβλιοθήκες της εποχής.
Η Πάτρα του χρωστάει πολλά, όμως πέρα από τον ανδριάντα του που υπάρχει στην πλατεία Όλγας και το όνομα που δόθηκε στο στενό δρομάκι δίπλα από την κατοικία του, η πόλη δεν τον έχει τιμήσει. Μάλιστα στους νεότερους παραμένει άγνωστος ως ιστορική και πολιτική προσωπικότητα.
