Συνήθως δεν ανεβάζω ούτε σχολιάζω αναρτήσεις που αφορούν στους βασανισμούς αδέσποτων ζώων (ως επί το πλείστον σκύλοι), όμως δεν μπορώ να μην αναφερθώ σήμερα σε αυτό το θέμα, καθώς διάβασα δύο περιστατικά άγριας κακοποίησης νεαρών σκυλιών (το ένα μάλιστα ήταν κουτάβι), τα οποία είχαν την ατυχία να πέσουν πάνω σε ψυχολογικά άρρωστα άτομα, γιατί μόνο κάποιος πολύ άρρωστος στη ψυχή θα μπορούσε να φερθεί με τέτοιο επαίσχυντο τρόπο σε ένα ακίνδυνο ζωάκι.
Γράφει η Κατερίνα Λιναρδάκη, μέλος του Φιλοζωικού Σωματείου «Ζωόφιλη Δράση» Ηρακλείου Κρήτης
Δεν είναι η πρώτη φορά που έτυχε να διαβάσω τέτοιου είδους άρθρα, όμως σήμερα τα βασανιστήρια που διάβασα ότι διέπραξαν οι δράστες, ήταν η αιτία να ξεχειλίσει το ποτήρι της υπομονής μου και να με ωθήσει στη γραφή αυτού εδώ του κειμένου. Για να μη μιλάω αόριστα ας αποκαλύψω πρώτα τον τρόπο του βασανισμού. Το ένα σκυλάκι, ένας συντοπίτης μας, Ηρακλειώτης, το σούβλισε ζωντανό, γιατί ίσως η παράνοια του μπορεί να τον έκανε να νομίζει ότι ήταν κανένα καπνιστό λουκάνικο και το άλλο άτυχο τετράποδο, μια άλλη “φωτεινή προσωπικότητα” εξ’ Αθηνών το ακρωτηρίασε ζωντανό παρακαλώ και αυτό, κόβοντας του τα τέσσερα ποδαράκια του, την ουρά και το ένα του αυτί κι ούτε το γεγονός ότι ήταν κουτάβι τον έκανε να το λυπηθεί στο ελάχιστο.
Το διαδίκτυο από το οποίο ενημερώθηκα είχε και εικόνες με τα τραυματισμένα σκυλάκια, τα οποία ήταν αδύνατο να καταφέρουν να κρατηθούν στη ζωή, μετά από τόσο σοβαρά τραύματα και εξέπνευσαν, αφού είχαν πρώτα υποφέρει πάρα πολύ. Έπειτα ακολουθούσαν τα σχόλια των αναγνωστών, οι οποίοι, ξεσπούσαν σε ύβρεις κατά των δραστών, κατάρες και κάθε λογής αναθέματα, διότι οι άνθρωποι φυσικό είναι να βγουν έξω από τα ρούχα τους με τα στυγερά αυτά εγκλήματα, να σοκαριστούν και να αγανακτήσουν με τους σαδιστές αυτούς, όπως ακριβώς έπαθα κι εγώ, που ένιωσα σα να μου έδιναν μια γροθιά στο στομάχι βλέποντας τις εικόνες του μαρτυρίου και ντράπηκα που ανήκω στο ανθρώπινο είδος.
Ανάλογα συναισθήματα είναι αναμενόμενο να προκληθούν μετά από τέτοιες συμπεριφορές και είναι φυσικό όλοι μας να μείνουμε άναυδοι με αυτά που ξετυλίγονται μπροστά μας. Όμως αφού περάσει το αρχικό σοκ, έρχεται η απορία κι ένα τεράστιο ΓΙΑΤΙ μας πνίγει. Γιατί φέρονται έτσι αυτοί οι άνθρωποι; Τι είδους άνθρωποι είναι αυτοί που βασανίζουν έτσι τα ζώα; Σίγουρα εδώ θα πρέπει να μιλήσουν οι ειδικοί, οι ψυχολόγοι, οι ψυχίατροι, οι ψυχαναλυτές, όλοι αυτοί που ερευνούν τη ψυχή του ανθρώπου. Εγώ χωρίς να είμαι ειδική σε θέματα ψυχής, από τα λίγα που έχω διαβάσει και ακούσει κάποιους ειδικούς να λένε, το μόνο που έχω να πω είναι το εξής:
Αυτά τα άτομα είναι στην πραγματικότητα άρρωστα, πολύ άρρωστα. Γιατί ποιος υγιής άνθρωπος θα έκανε τέτοιου είδους πράξεις; Προφανώς έχουν υποστεί μεγάλη κακοποίηση στην παιδική τους ηλικία και τώρα από θύματα γίνονται θύτες. Διερωτώμαι γιατί επιλέγουν τετράποδα για να βγάλουν το άχτι τους; Η μόνη λογική εξήγηση είναι ότι επιλέγουν το εύκολο θύμα. Μικρά, άκακα σκυλάκια, ανυποψίαστα για το τι πρόκειται να τους συμβεί που σε πλησιάζουν μόνο για ένα χάδι, για μια αγκαλιά, με τη διάθεση να στα ανταποδώσουν στο πολλαπλάσιο κι αντ’ αυτού οι επίδοξοι βασανιστές επιδίδονται σε κάθε είδους βασανιστήρια παριστάνοντας με αυτόν τον τρόπο τους νταήδες, τους δυνατούς, τους σημαντικούς, τους άξιους να τους προσέξει κάποιος, αυτοί που ποτέ δεν τους πρόσεξε κανένας, αυτοί που εισέπρατταν μόνο άρνηση, απόρριψη, βία και κακοποίηση ένας Θεός ξέρει από πόσους και ποιους. Πιστεύουν λοιπόν πως διαπράττοντας βασανισμούς θα σταματήσουν να τους βασανίζουν οι άσχημες αναμνήσεις από τις δυσάρεστες εμπειρίες που είχαν στο παρελθόν.
Στρέφομαι προς τους βασανιστές και τους στέλνω αυτό το μήνυμα: Ποτέ κανείς βασανισμένος δε σώθηκε από τα ψυχολογικά του τραύματα με το να βασανίζει άλλα όντα. Αν θέλετε να σώσετε την ψυχή σας από το μαρτύριο που βίωσε και που την έχει τραυματίσει, πρέπει να υπερβείτε τον κακοποιημένο σας εαυτό. Αυτή η υπέρβαση μπορεί να γίνει, μόνο αν δείξετε αγάπη προς όλους ανεξαιρέτως όσους είναι ζωντανοί και φέρουν τη ζωή. Το γεγονός ότι βασανίζετε ζώα, ζώντες οργανισμούς δηλαδή, δείχνει ότι στρέφεστε εναντίον της ζωής γενικότερα.
Αν σας δινόταν η δυνατότητα, αυτό που πραγματικά επιθυμείτε είναι να βασανίσετε το συνάνθρωπό σας, επειδή όμως φοβάστε τις συνέπειες των πράξεων σας, περιορίζεστε σε βασανισμό ανήμπορων τετράποδων. Όμως έτσι μπαίνετε σε ένα φαύλο κύκλο βασανισμών, χωρίς κανένα θετικό αποτέλεσμα για σας τους ίδιους. Το μόνο που σας μένει είναι η ικανοποίηση ότι βασανίσατε μέχρι θανάτου. Αυτό μόνο αξιώνετε από τη ζωή σας; Την ικανοποίηση; Να υποφέρει ένα ζωντανό πλάσμα με αφόρητους πόνους, μέχρι να ξεψυχήσει; Τόσο λοιπόν αξίζει η ζωή σας; Ζείτε για να κάνετε τους άλλους να υποφέρουν; Ο πόνος των άλλων είναι η δική σας η χαρά; Δεν έχετε τρόπο να πάρετε άλλη χαρά από πουθενά; Είστε τόσο τιποτένιοι, τόσο άδειοι από συναισθήματα που μόνο όταν σκορπίζετε το θάνατο ικανοποιείστε; Είστε ζωντανοί, αλλά έχετε πεθάνει μέσα σας εδώ και χρόνια…!!! Η ζωή σας έχει οσμή θανάτου….!!!
Κι αν μου πείτε ως επιχείρημα, ότι ζώα είναι, δεν έχουν αξία να ζουν, θα σας απαντούσα ότι είναι κι αυτά πλάσματα του Θεού, όπως όλοι μας και πρέπει να τα σεβόμαστε και να τα εκτιμάμε, γιατί κι αυτά έχουν αισθήματα, πονάνε όταν τους κόψεις το πόδι, τα αλείψεις με βενζίνη και τα κάψεις, τα κρεμάσεις ζωντανά ανάποδα και τα γδάρεις, λυπούνται και δακρύζουν όταν είναι στεναχωρημένα, χαμογελάνε από ευχαρίστηση όταν τα αγαπάς. Κι αν πάλι μου πείτε πως έλα βρε, πώς κάνεις έτσι μια πλάκα κάναμε, ε λοιπόν τέτοιες πλάκες να τις κρατήσετε για τον εαυτό σας και μόνο κι αν εσείς γελάτε με τον πόνο που προκαλείτε σε αλλά όντα, αυτό σε κάθε λογικό άνθρωπο μόνο θλίψη και τρόμο προκαλεί. Θλίψη για το πόσο χαμηλά μπορεί να πέσει ένας άνθρωπος και τρόμο μήπως το ξανακάνετε σε κάποιο ζώο ή μήπως κάποια φορά ξαστοχήσετε κι αντί να βασανίσετε κάποιο άτυχο ζώο, βασανίσετε κάποιο συνάνθρωπό σας.
Τέλος ένα να ξέρετε. Υπάρχει και η Θεία Δίκη. Κι αν ακόμη από τύχη έχετε γλιτώσει από την επιταγή του ανθρώπινου νόμου, δε θα γλιτώσετε ποτέ από τη Θεία Δίκη και να είστε σίγουροι ότι θα πληρώσετε για τα κρίματα σας αν όχι σε αυτή, τότε σίγουρα στην άλλη ζωή!!!
Πηγή: istoriesadespototn.gr
